حضرت آقا هر ساله پیامی در لحظه سال تحویل می دهد که اگر در پایان سال مروری کنیم می بینیم اگر 10 درصد آن را در زندگی اجتماعی و فردی خود اجرا می کردیم وضعمان بهتر از این بود.
اما بیایید امسال را که به نام تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامیدند را از همین الان دست بکار بشیم. البته نه دست به کاری که مجلس شورای اسلامی در اولین جلسه خود در سال 90 اقدام به تشکیل کمیسیون جهاد اقتصادی کرد بشیم، چون اگر ارزیابی از عملکرد دولتمردان و مسئولین ما با توجه به نامگذاری سالها صورت گیرد متوجه می شیم که اقدامات بسته به توانمندی هایشان ، عده ای در حد سرتیتر نامه ها، عده ای در حد چند جلسه، عده ای هم در حد چند همایش تجملاتی مثل همایشاهای سال اصلاح الگوی مصرف که اخرش چیزی از آن در نیامد و فقط ناهار شرکت کننده ها و هدایا آن به بیت المال آسیب رساند. عده ای هم سعی در تخریب این نام در سال.
اما بگذریم،
اجرای پیام نوروزی حضرت اقا در سال جدید را به عنوان مطالبات مردمی با ایجاد قرارگاهی در فضای مجازی بدون هزینه راه اندازی کنیم و یکی از مطالبات را نیز همین مجلس نهم که جند ماه دیگر راه می افتد بگذاریم ، و نمایندگان منتخب خود را در پایان سال با این معیار سنجش کنیم البته بقیه مسئولین نیز از این امر مستثنی نیستند و اطلاع رسانی کنیم که مسئولین نسبت به منویات حضرت آقا چه نمره ای می گیرند.
اما وظیفه فردی هر ایرانی، خرید کالای ایرانی و تحریم کالاهای کشورهای استعمارگر علی الخصوص رژیم غاصب صهیونیستی و تبلیغ کالای ایرانی در فضای مجازی و محاوره ای و همچنین تشکیل تعاونی های اقتصادی و بکارگیری عده ای از نیروی های بیکار سطح جامعه (بسته به میزان کارآئی هایمان) و دیگر موارد که به ذهن فردیمان جهت تحقق این پیام که البته فرمانی است جهت عاشقان ولایت. و در پایان سال ارزیابی از عملکرد فردی خود داشته باشیم تا ببینیم آیا ما هم منویات رهبری را جامعه عمل پوشانده ایم و یا نه ما هم در حد کلام بسنده کرده ایم.
و در پایان کارنامه عملکرد خود را به امام راحل و شهداء نشان دهیم و بگوییم ما مطیع امر ولی مان بودیم و نتیجه آن اینست. به امید ایران اسلامی سرافراز و سربلند
هر سال بعد از اتمام اردوی راهیان نور با گذر از بهشت زهرا و میثاق با شهدائ در قطعه 24 آلونک نه نه علی در دل غوغا به پا می کرد اما امسال هرچه از دور در قطعه 24 نظاره کردم چیزی ندیدم و فکر کردم قطعه را اشتباهی اماده ام و سرانجام مجبور شدم از نوشته هایم استفاده کنم. آخر در گوشه دفترچه ام آدرس دقیق آن را نوشته بودم
و وقتی طبق آدرس جلو رفتم در کمال تعجب دیدم سنگی نمایانگر است که سالهای گذشته فقط عکس آن را نشان می دادیم. آری سنگ قبر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست که سالهای قبل بدلیل بسته بودن درب اتاقک نه نه علی کسی آ نرا نمی دید . و در کنار قبرشهید، قبر مادر شهید و یا بهتر بگیم همان نه نه علی خودمان که در ابتدای اسفند ماه دار فانی را وداع گفت. اما حالا که می خواهیم برای هم کاروانی هایمان بگویم که اینجا چی بوده و چه به سر مزار این شهید آمده این بهت زدگی امکان تکلم را می گیرد.
آری از آلونک نه نه علی که حدود 33 سال در این مکان خاطرات زیادی به خود دیده بود و 20 سال نجوای شبانه روزی دلنشین مادر شهیدی که در درون آن با قرائت قران و دعا درهم آمیخته شده بود حال چیزی باقی نمانده است و همچون سیلی که با آمدنش خانه های آباد را ویران می کند مسئولین متمدن!!! که روزی قبور شهدا را به بهانه ساماندهی نابود کردند حالا این یادمان گرانبهای استقامت را نابود کرده اند. اما اگر این اتاقک خانه یک اشرافی و یا سرمایه دار بود به این سرعت تخریب می شد که البته صرف هزینه های هنگفت سالانه میراث فرهنگی جهت بازسازی اماکن قدیمی که بسیاری از حاکم جور باقی مانده چیزی دیگر را نشان می دهد و آثار شهدا و خانواده هایشان هر روز با بهانه هایی در حال از بین رفتن است. آیا مسئولین بهشت زهرا و بنیاد شهید میی خواهند همچون گذشته بهانه تمدن گرایی سر بدهند و آرام آرام آثار شهدا و خانواده هایشان را نابود کنند؟. که البته جایی بسی تاسف و وااسفا دارد .
آیا می خواهند بقیه قبور شهدا را با فوت خانواده هایشان نیز ساماندهی کنند؟!!! امید است که خانواده شهدا کمی هوشیار تر شده و اجازه ندهند هر کس و مسئولینی به بهانه ای سعی در تخریب و از بین بردن آثار شهدا داشته باشد.
امید است مسئولین با بازسازی مجدد این خانه عشق و صفا و استقامت، دل مشتاقان شهدا را شاد کنند.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ :