فرازهایی از وصیت نامه شهید دکتر رهنمون
تاریخ تولد: 7/5/1334
محل تولد: یزد
تاریخ و محل شهادت: 6/12/1362- طلائیه
سطح تحصیلات: پزشک
مسئولیت در جبهه: مسئول بیمارستان صحرایی
دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود
آن شهید معظم در فرازهایی از وصیت نامه خویش آورده است: نمی دانم چگونه داستان سفرم را به جایگاه مسافران عاشق و محل عروج ایثارگران خونین بال بیان کنم. همه چیز از آن هنگام آغاز گشت که پا به دو کوهه نهادم، سرزمینی که خاکش چون کربلا مقدس است چرا که قدمگاه شهیدان وطن اسلامیمان است که بسوی کربلای ایران می شتافتند و میعادگاه عشق می باشد.
محلی است که عبد با معبود پیمان وفاداری و جانبازی می بندد و او را تنها راه و همراهش می خواند، طلب آمرزش گناهانش را می کند و شتابان بسوی تیرهای رها شده از کمانهای ظلم و استبداد می رود که در برابر آنها سپری شود تا اسلام و ایران محفوظ بماند و لطمه ای هر چند کوچک به سرزمین اسلامیمان وارد نگردد. دو کوهه همان گمشده عاشقان در حسرت پرواز بود. پرواز به اوج ملکوت همان سرزمینی که دهها لشکر، هزارها گردان و گروهان از آنجا به عملیاتهای پر شکوه والفجر و خیبر و ... اعزام می شدند که در آن زمان هر نوجوان ایرانی آرزوی ورود به آن را داشت. روحشان شاد و یادشان گرامی باد. شهید در قسمتی از نامه خود آورده است که: امیدوارم خداوند گناهان بی حد و حسابم را عفو کند. من که در درگاهش روسیاهم و فقط امید عفو و بخشش او را دارم. زهرای عزیزم را ببوسید و سعی کنید او را دختری مسلمان و شایسته انقلاب اسلامی تربیت کنید.
درج شده توسط :حسین تاج آبادی - سه شنبه 91 شهریور 7- نظرات شما [ مورد]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ :
